mąż informujący żonę o ciąży...

Dzisiejszy post będzie niekosmetyczny. Zaliczmy go do filozoficzno-przygodowych ;) Zatem zapraszam wszystkich lubiących historie 'z życia wzięte' ;)

"MĄŻ OŚWIADCZYŁ MI, ŻE JESTEM W CIĄŻY"

Jestem mamą od ośmiu lat, a jak wiadomo mamy 'muszą trzymać się razem' i bardzo lubię czytać blogi innych mam, które zawsze mają ciekawe porady lub historie do przekazania. Wielokrotnie czytałam różne, różniaste historie o tym jak to przyszła mama informuję przyszłego tatę o ciąży. Wiele z tych historii zapadło mi w pamięć, ponieważ były pomysłowe. Mało tego, tak niesamowita chwila powinna pozostawić po sobie niesamowite wspomnienia, prawda? No właśnie... Dlatego ja także 'napisałam' swój scenariusz przekazania takiej informacji mężowi. Od dłuższego czasu wiedzieliśmy, że chcemy, abym ponownie zaszła w ciążę i nawet zaplanowaliśmy to 'na przyszłość' ;) 
Po urodzeniu Juniora zapierałam się 'nogami i rękoma', że nigdy więcej już nie urodzę. Ból przeraził mnie panicznie, a tak na prawdę, to nawet nie doszłam do punktu kulminacyjnego, ponieważ na rozwarciu 2,5cm zrobiono mi cesarskie cięcie. Dopiero kiedy Junior skończył 4 lata, zaczęłam myśleć o tym jak źle czułam się będąc jedynaczką i wtedy 'zjadały mnie wyrzuty sumienia', że jestem samolubna i myślę tylko o swoim bólu. Oswajałam się z myślą, że Junior musi mieć rodzeństwo. Sama osobiście uwielbiam dzieci i zawsze chciałam mieć dwójkę: chłopca i dziewczynkę.
Jakiś czas temu, mój mąż dostał skierowanie na badania m.in. krwi. Wiadomo jak to z mężczyznami bywa - potrzebują wsparcia emocjonalno-fizycznego :P więc jako przykładna żona udałam się z nim na te badania. Ba... nawet powiedziałam mu, że ja także zrobię badanie 'tak dla towarzystwa'. Mąż był zadowolony i spokojny, więc udaliśmy się do przychodzi. Z uwagi na moją przewlekłą chorobę śluzówki nosa, przyjmuję codziennie sterydy, więc gdybym ewentualnie zaszła w ciążę, muszę je natychmiast odstawić. Mając na uwadze moje leki, zrobiłam sobie badanie Beta HCG.
Po pobraniu krwi, wróciliśmy do domu. Oczywiście w mojej głowie ani razu nie pojawiła się myśl o tym, że mogłabym być w ciąży - brak jakichkolwiek objawów, czuję się świetnie (za 2 dni mam mieć planowo okres). Ciąża? Wykluczone! Ja byłam na badaniu tylko dla towarzystwa! Byłam przekonana, że gdybym była w ciąży, czułabym to lub chociaż przeczuwała - w końcu to nowe życie rosnące we mnie. Szybko porzuciłam myśli o 'wyimaginowanej ciąży' i usiadłam do pracy.
Kilka godzin później dostałam smsa. Byłam zajęta, więc nie odczytałam go od razu, ale w końcu wzięłam do ręki telefon i zobaczyłam wiadomość od męża:

" Kochanie nie bierz już swoich sterydów, bo jesteś w ciąży".

Po przeczytaniu smsa, poczułam jak w jednej chwili oblewają mnie gorące poty, a moja twarz aż piekła od czerwoności. Usiadłam z wrażenia - teraz przynajmniej wiem co czuje przyszły tatuś podczas 'trawienia' takiej wiadomości. Następnie pomyślałam, że to musi być jakaś pomyłka laboratoryjna. Nie mogłam przestać o tym myśleć, a mój mąż 'czytając w moich myślach' kupił test ciążowy. Możliwe, że on także nie dowierzał i potrzebował 'namacalnego dowodu'. Oto więc ukazał się wynik...

 
Był to 26 dnień cyklu. 2 dni później ponownie zrobiłam badanie, HCG wyniosło już 191mlU/ml co rozwiało wszelkie wątpliwości i mogliśmy cieszyć się wspaniałą nowiną. W ten oto sposób moje 'scenariusze' szlag trafił, bo to mój MĄŻ OŚWIADCZYŁ MI, ŻE JESTEM W CIĄŻY. Jedno jest w tej historii pewne, chciałam aby było nietypowo i tak też się stało ;)
Dzisiaj moja 'fasolka' ma już 7 tygodni i jeden dzień - można powiedzieć, że prawie 2 miesiące. Jesteśmy bardzo szczęśliwi i ogłaszamy nadejście nowego członka rodziny...