moje 16 tygodni ciąży

Kiedy z mężem dowiedzieliśmy się o tym, że jestem w ciąży, byliśmy zdezorientowani. Każdy inny, przyszły rodzic przyjmuje taką wiadomość z ogromną euforią, u nas było niestety inaczej. Dlaczego? Możecie o tym przeczytać -> TUTAJ <- Kolejne tygodnie ciąży przynosiły coraz lepsze 'rewelacje'. Czułam się paskudnie, miałam wszystkie ciążowe dolegliwości. Wpis promujący 'wspaniałe samopoczucie' w pierwszych tygodniach ciąży, znajdziecie -> TUTAJ <-. Jednak najgorszy okazał się 13ty tydzień ciąży, o którym mogliście przeczytać -> TUTAJ <-

 Jak słyszymy słowo CIĄŻA, to mamy 'miłe i okrągłe' skojarzenia. Ja też takie miałam. 

Dzisiaj kiedy myślę o ciąży przed oczami mam: mdłości, krew i lekarzy. Fantastyczne wizje i jakże prawdziwe ;)

Zachodząc w ciążę nie podejrzewamy, że możemy mieć komplikacje. Takie myśli nawet nie przychodzą nam do głowy. Zakładamy, że to będą najpiękniejsze i pełne oczekiwań miesiące w naszym życiu. Myślimy tylko o pięknym, okrągłym brzuszku, który będziemy dotykać, a po 9 miesiącach weźmiemy w ramiona nasz mały, wielki cud.

Zazdroszczę Wam tych myśli.

Po ostatnim pobycie w szpitalu, wróciłam do domu bardzo osłabiona. Straciłam sporo krwi, a co za tym idzie pojawiła się anemia. Nie miałam siły wstać i zrobić sobie herbatę. Wyprawa do kuchni była nie lada wyzwaniem. Już nawet mój mąż, który zawsze prawi mi komplementy bez względu na to jak źle wyglądam, powiedział mi: 'Teraz już możesz iść i straszyć dzieci'. Na szczęście mam bardzo troskliwego męża, który skutecznie 'stawiał mnie na nogi'. Co dziennie robił mi dużą szklankę soku ze świeżych buraków i marchwi. Do tego przyjmowane żelazo, magnes i witamina C w połączeniu z miłością męża przyniosły efekty. Wróciłam do żywych.

W 14tym tygodniu ciąży w końcu mdłości ustąpiły. Wiecie co? Nie spodziewałam się, że tak błaha przypadłość może być tak bardzo dokuczliwa. Mdliło mnie dzień i noc - bez przerwy. Czułam się paskudnie. Oczywiście nie brałam żadnych tabletek, bo nie chciałam przyjmować dodatkowej chemii. I tak mój 'lekarski zestaw' był bardzo bogaty, więc szukałam naturalnych sposobów. Wypróbowałam wiele, ale tylko jeden okazał się trafem w 10! Były to migdały - jak tylko mnie mdliło, sięgałam po 3-5 migdałów i przechodziło 'jak ręką odjął'. Ach co to była za ulga!

W 15tym tygodniu ciąży dotarły do nas wspaniałe wieści. Badania prenatalne jak i genetyczne potwierdziły, że dziecko jest zdrowe. Co więcej, wg USG, jest 3 dni starsze, co także świadczy o tym, że rozwija się świetnie. Wstępnie poznaliśmy także płeć... Oczywiście jest jeszcze możliwość, że 'ta wizja' się zmieni, gdyż dopiero po 20tym tygodniu ciąży obraz USG jest już klarowny. W każdym razie miała być MAŁGOSIA, a lekarz zobaczył chłopca :) Mąż nie miał ani preferencji ani oczekiwań, chciał tylko aby dziecko było zdrowe. Ja natomiast miałam nadzieję na córkę - tak dla równowagi :) Oczywiście jak będzie synek, to wcale mniej nie będę go kochać! Cieszę się bardzo, że pomimo moich problemów ze zdrowiem, dziecko rozwija się prawidłowo i to jest dla mnie najważniejsze!

Od trzech tygodni doceniam posiadanie 'ROGALA'. Prosty, a jakże wspaniały wynalazek. Pamiętacie jak recenzowałam go ->TUTAJ<-? W pierwszej ciąży męczyłam się na różne sposoby, tym razem stawiam na wygodę! Jeśli jesteście w ciąży i zastanawiacie się nad kupnem poduszki w kształcie litery C (która później służy także do karmienia), nie wahajcie się ani chwili! Rogal śpi ze mną co noc, w dzień również mi towarzyszy. Co więcej, w nocy zdarzało mi się odkryć, że jest już 'zajęty' - mój mąż też lubi na niego nogę założyć ;)


Choć przede mną jeszcze 24 tygodnie ciąży i nie do końca dobre rokowania, staram się nie tracić nadziei. Sił dodaje mi dziecko, które jest we mnie, silne i zdrowe. Reszta z Bożą pomocą się ułoży.